Poema de outono

O outono xa nos acompaña hai unhas semanas. 

Aquí vos deixamos este poema de Ana Mª Fernández,  que fala dos froitos desta fermosa estación.

 

Vou convidarte

ao pé da lareira

que comas dos soutos

a froita primeira.

 

Pequena, maciza,

cun brillo de estrela;

escura, suave,

por dentro marela.

 

Castañas eu colla,

castañas ti teñas,

cozamos ben zonchos

no lume de leña.

 

Comamos, comamos,

que as achas estalan,

que saltan muxicas,

que os zonchos se acaban.

 

 

                             Ana Mª Fernández: Do A ao Z, Ed. Everest