LETRAS GALEGAS

O 17 de maio celebramos o Día das Letras Galegas lembrando que ese día se publicou o libro de Rosalía de Castro : CANTARES GALLEGOS.Non se sabe de certo que día exacto foi,pero esta data era a que figuraba na dedicatoria a un admirado amigo seu(Fernán Caballero).Rosalía vivíu en Padrón, na provincia de A Coruña e nese poemario inclúese "Adiós ríos ,Adiós fontes",no que a autora nos fala do moito que botaban en falta a súa terra os emigrantes.

Adiós ríos, adios fontes,
Adiós regatos pequenos,
Adiós vista dos meus ollos
Non sei cando nos veremos.

Miña terra, miña terra,
Terra donde me eu criei,
hortiña que quero tanto,
Figueiriñas que prantei.

Prados, rios, arboredas,
Pinares que move o vento,
Paxariños piadores,
Casiña do meu contento.

Muiño dos castañares,
Noites craras de luar,
Campaniñas trimbadoras
Dá igrexiña do lugar.

Amoriñas dás silveiras
Que eu lle daba o meu amor,
Camiñiños antre o millo,
Adios para sempr' adios!

Adios groria! adios contento!
Deixo á casa onde nacin,
Deixo á aldea que conozo,
Por un mundo que non vin!

Deixo amigos por estraños,
Deixo a veiga por o mar,
Deixo, en fin, canto ben quero...
¡Que pudera non deixar!...



Tamén está neste poemario "Campanas de Bastabales", que Prada cantou con igual acerto.

Campanas de Bastabales,
Cando vos oio tocar,
Mórrome de soídades.


l.

Cando vos oio tocar,
Campaniñas, campaniñas,
Sin querer torno a chorar.

Cando de lonxe vos oio,
Penso que por min chamades,
E das entrañas me doio.

Dóiome de dor ferida,
Que antes tiña vida enteira,
e hoxe teño media vida.

Solo media me deixaron
Os que de aló me trouxeron,
Os que de aló me roubaron.

Non me roubaran, traidores,
¡Ay! uns amores toliños,
¡Ay! uns toliños amores.

Que os amores xa fuxiron,
As soidades viñeron...
De pena me consumiron.